بررسی تاثیر پیشرفت تحصیلی بر سطح عزت نفس
عنوان تحقیق : بررسی تاثیر پیشرفت تحصیلی بر سطح عزت نفس
تعداد صفحات : 7
فرمت فایل : word
بخش هایی از متن تحقیق :
ادبيات و پيشينه تحقيق :
نتايج چندين مطالعه، همبستگي شايان توجهي (6/0-4/0) بين پيشرفت تحصيلي مدارس شبانه روزي دولتي و غير دولتي و خودپندارة توانايي را نشان داده است (بروك اور2، 1981: مارش3،1984؛ اسكالويك4، 1986). بين پيشرفت تحصيلي و عزت نفس كلي نيز همبستگي 3/0 تا 4/0 يافته شده است (روبين5 1978؛ اسكالويك، 1984، 1986) . از طرف ديگر هانسفورد6 (1982) طي تحقيق خود رابطه معناداري (همبستگي در حدود 6/0) بين خود پنداره توانايي و عزت نفس كلي به دست آورد (بيابانگرد، 1380).
بر اساس يك الگوي منطقي هر فردي مي تواند چهار الگوي احتمالی علّي را مطرح كند كه هر يك از آن ها را مي توان به صورت نظري مورد بحث قرار داد (اينارام7 و همكاران، 1990 به نقل از ميرعلي ياري، 1379).
الف علت ب : بر اساس اصل ارزيابي انجام شده (روزنبرگ، 1979) فردي ممكن است پيش بيني نمايد كه پيشرفت تحصيلي اش بر خودپنداره اش، از طريق ارزيابي هاي ديگر افراد مهم تأثير مي گذارد. شبيه همين پيش بيني ممكن است بر اساس تئوري مقايسه اجتماعي انجام شود ( فستينگر1، 1954) . طبق اين تئوري، پيش بيني فرد به عملكردش درگروه اجتماعي مورد مقايسه ( به ويژه در ميان همكلاسان كه اهميت زيادي دارند)، بستگی دارد. (راجرز، اسميت و كلمين، 1987). مطابق نظر(ديويس، 1978) دانش آموزان ممكن است در صورتي كه خودشان را با اكثريت همكلاسي هايشان مقايسه نمايند، اشتياق نسبتاً پاييني داشته باشند. پاركر و مارش (1984) نيز نظري مشابه همين نظر، از طريق فرضيه «چهارچوب داوري»2 مطرح مي نمايد. مطابق اين مدل، تغيير خودپنداره احتمالاً پيامد افزايش موفقيت و پيشرفت است تا اين كه متغيري ضروري براي پيشرفت (ميرعلی ياری، 1379) .
1ـ ب علت الف : بر اساس تئوري همسان سازي خويشتن (جونز، 1973؛ كلي 1954) فردي ممكن است پيش بيني كند كه دانش آموزان دارای خودپنداره تحصيلي پايين، ممكن است از موقعيتهايي كه در آن ها مي توانند خود پنداره شان را تغيير دهند، اجتناب ورزند. از اين رو سعي و تلاش كمتري را در مدرسه از خودشان نشان مي دهند. همچنين بر اساس نظرية خود ارزشي و زنجيره پيشرفت ـ توانايي، دانش آموزان مبتلا به انتظار پيشرفت پايين، ممكن است تدابير اجتناب از شكست، از جمله طفره رفتن را بيشتر آموخته باشند. البته بايد در نظر داشت كه آسودگي موقتي كه به توسط اين تدابير اجتناب از شكست حاصل شده گمراه كننده است، زيرا سرانجام به شخص آسيب خواهد رساند. بنابراين در صورتي كه فرد انتظار پاييني از خودپنداره توانايي اش داشته باشد، پيشرفت تحصيلي كمتري را نيز تجربه خواهد كرد. (بيابانگرد، 1380).
الف و ب به يك روش تعاملي (تقابلي) بر يكديگر تأثير مي گذارند: دو فرايندي كه در بالا شرح داده شد، لزوماً باهمديگر در تناقض نيستند.مارش (1984) يك مدل تعادل سازي پويا را مطرح مي كند كه مطابق آن پيشرفت تحصيلي، خودپنداره و اسناد به خويشتن در يك شبكه از روابط متقابل درهم تنيده شده اند. هم چنين تغيير در يكي از آنها منجر به تغيير در ديگري، به منظور برقراري مجدد تعادل مي شود. بنابراين، پيشرفت تحصيلي و خودپنداره به يك روش تقابلي در يكديگر تأثير مي گذارند (بيابانگرد، 1380).
دیدگاهی بنویسید
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد